اوهوم ....

يعني

نوهوم...

گفتم شايد از تو به ي من حال ايشون خوب بشه.

چهارشنبه 11/2/1387 ساعتِ 11:1 صبح
نوع ارسال كامنت: خصوصي
مخاطب: سايه خانوم جوووووونم

حيف كه قراره بچه ي خوبي باشم و گرنه يه كامنت ميذاشتم اين جوري:
براي جناب مدبر جزء:
شايسته است از سايه خانوم جوووونم بابت جذب اين همه كامنت و سرازير كردن انواع و اقسام نظرات ريز و درشت اساتيد و غير اساتيد به اين وبلاگ، تقديري در خور شان به عمل آيد!
امضا: جمعي از نويسندگان

پي نوشت:
ما رو باش كه قراره از سايه خانوم جوون تقدير به عمل بياد! عوض تقدير، ‏اخراااااااج؟؟!!!

دعا مي كنيم.

خدايا! خودت همه مريض‏ها را به لحظه‏هاي خوشي و سلامتي بازگردان.