زور که نیست. مجبورم!

لپ‏تاپ را دستش می‏گیرد و فکر می‏کنم حالا که چی! بالاخره باید یک جوری با لپ تاب هشت اینچ تاچ اسکرینش بازی بازی کند. برای نشون دادن قابلیت فوق العاده‏ی لپ‏تاپش با قلم نوری شروع می‏کند به نوشتن

1_ساعت شش ونیم بیدار می‏شم. ساعت رو برای ساعت شش تنظیم کرده بودم ها، ولی خسته‏ام‍؛ زور که نیست. البته زور هست ها ولی باز هم خسته ام.
2_ وقت و نه حتی حوصله‏ی تخم مرغ نیم‏رو کردن ندارم. امروز هم تخم‏مرغ ها رو ‏گذاشتم آب‏پز بشن. 
3_ تا تخم مرغ ها آب‏پز بشن لباس فرمم رو اوتو می‏کنم. بد مصب هر جقدر هم حواسم رو جمع کنم باز هم چن‏هاس له هم می‏خورن
4_ خوب شد امسال بهمون لباس فرم دادن وگر نه باید یه ساعت برای انتخاب مدل و رنگ وقت می‏کشتم.
5_ لقمه‏ی تخم مرغ آب‏پز شده، به‏دست جلوی میز‏ آرایش‏ می‏شینم.
6_ از این‏جا به بعد تازه سختی کار شروع می‏شه. هم باید حواسم باشه زیاد از حد پر‏رنگ نشم که تو ذوق بزنم هم اینکه یه طوری نباشه تا شب دووم نیاره. هرچند فایده نداره. هر کاری کنم هم تا شب خراب می‏شه. خب تمیز و مرتب نگه داشتن اون همه کرم و پودر و رژ مل و کوفت و زحر مار کار سختیه.
7_ من بفهمم کی تو دهن مردم انداخت که جنس زن جنس ضریفیه. سخته بابا. سخته این همه مل و رژ زنگ و پودر و ... رو با ضرافت میلی متر به این صورت کوفتی مالید.
8_ این برنامه رو بیشتر از همه دوست دارم. خودم می‏دونم بی‏خودی و به هیچی می‏خندم ولی به هر حال می‏خندم. همین کافیه که بخندم. این کلمه رو دوست دارم. باز هم می‏نویسم. بخندم.  صفایی داره برای خودش. می‏گن برای خوشکلی صورت خیلی تاثیر داره؛ پس باید بخندم حتی اگر شده بی خودی و به هیچ‏چیز.
9_

به نقطه‏‏ی نا معلومی نگاه می‏کند و نمی‏کند. مرد به علامت «من اینجام» چند بار دستش را جلوی چشم دختر تکان می‏دهد. دختر کمی هول شده ولی مثل نوار ضبطی که دکمه‏ی پخشش را زده باشند شروع می‏کند.
_ می‏بخشید حواسم نبود. بفرمایید. ما در این غرفه در مدل و مارک های متنوعی رایانه های همراه داریم. و اینکه شرکت ما تخفیف ویژه‏ای برای نمایشگاه در نظر گرفته. کمکی از دستم بر میاد؟
_ در مورد مشخصات لپ‏تاپی که دستتونه می‏خواستم بپرسم. چند اینچه؟ وزنش؟ قیمت؟
_ در این موارد آقای مهندس هاشمی راهنمایی‏تون می‏کنند.
و با انگشتش مردی که برای چندمین بار دکمه‏ی پخشش را فشار داده اند نشان می‏دهد.