چه شد؟!
یا رفیق!
می گفت یه زمانی شرح خطبه همام امام علی رو که میداد، نمی دونی چقدر به حالش غبطه می خوردم... نمی شد شرحش رو گوش داد و اشکت جاری نشه...
حرفاش رو که می شنوم یاد جمله ی آقای سبحانی می افتم... او با آن چهره نورانی، و بیان شیرین، روزگاری مدرس نهج‌البلاغه بود. خطبه همام را به نحو دلپذیری تفسیر می‌کرد، چه شد که از این گروه این همه فاصله گرفت؟
با خودم می گم واقعا چی شد که این همه فاصله گرفت... و می ترسم، از خودم!
کلمات کلیدی :
