رسم نامه نگاری
نتوانستم ... یعنی نه که نتوانسته باشم ها ، نامه نوشتم برایش امّا نشد ... رسم نامه نگاری را که خودت بهتر می دانی . تو بگو ! می شود حرف دلت را به زور لای ده خط بچپانی ؟! ... درد دل را می شود خلاصه کرد ؟! ... برایش از امیدمان نوشته بودم به آمدن او که ایمان داریم می آید و ریشه ی ظلم را می خشکاند و همه ی «فتنه » ها را نابود می کند ... نوشته بودم که می ایستیم و فریاد می زنیم و می جنگیم ... اما نشد ...
انگار قانون اینجا ، خیلی قوی تر از قانون دل من است ... شاید باید اینطور می نوشتم :
بسمه تعالی
پیامبرم ، مسیح (ع)
سلام علیکم !
احتراماً به استحضار می رساند که ما ، ملت شریف و همیشه در صحنه ی ایران ، به «فتنه» و فتنه! سازان اعتراض داریم و از شما تقاضا می کنیم که یا با دم مسیحایی تان این مرده های به ظاهر زنده را زنده کنید و یا نسل شان را از روی زمین بردارید ...
پیشاپیش از لطف شما بی نهایت سپاسگزاریم .
با تشکر
ملت شریف و همیشه در صحنه ی ایران
کلمات کلیدی :
