اسماعیلی
دوستان نکاتی رو از ایکون یا همون شکلک ها گفتند و خواهند گفت ، بخاطر همین بنده با خاطره ای پستم رو تحویل میدم.
فاش میگویم و از گفته خود دل شادم
این روزا همش تلویزیون این شعر رو از قول استاد مطهری میخونه ، منم یاد گرفتم فقط نمیدونم چرا وقتی میخوام اینا رو بگم کلی خجالت میکشم .پس سعی کنید کم بهم بخندید لطفا!!!
بذارید از اولش بگم
قبل از ورودم به دومین، کم و بیش اون رو میخوندم و کمی باهاش اشنا بودم ، وقتی وارد شدم توی اولین پستم اقا اسماعیل ورود بنده رو تبریک گفتن.قبلا بارها اسمشون رو خونده بودم و با کامنتشون کلی ذوق کرده بودم و در جوابشون نوشتم که از لطفتون ممنونم و ذکر و خیرتون رو زیاد شنیده بودم و مطمئنا نوشته های من به پای قلم شما نمیرسه.
فهمیدید چی شد؟
نفهمیدید؟
بذارید بقیشو بگم ، اون روز هیچ کس به من نگفت کجا و چطوری اسم ایشون رو دیده بودم و البته خودم هم تا چند روز بعدش متوجه سوتی ضایع ام نشدم ، تا اینکه میدیدم توی هر پستی حداقل یه بار نوشته اسماعیل.
تو دلم میگفتن ایشون چه اخلاق خوبی دارن که همه باهاشون راحتن و خلاصه هرجا کم میارن پای ایشون رو میکشن وسط تا اینکه...
درسته!
اونی که من بارها دیده و شنیده بودم اسمایلی بود نه اسماعیل
(اقا اسماعیل من واقعا شرمنده ام ، باور کنید الان واقعا شبیه این خجالته شدم)
این از مضرات وبگرد نبودن بنده و یه جورایی چشم و گوش بسته بودنم بود ،که با هر بار یاداوری این جریان هم کلی میخندم و هم کلی خجالت میکشم.
درضمن ممنون از جناب مدیر با انتخاب شکلکی که به من تشبیه شده بود، کاملا شبیهم هست.
ربطش تو بی ربطیشه
یا علی
کلمات کلیدی :
