ببخشيد طولاني شد ولي يه نكته ي ديگه هم خدمتتون عرض كنم. ما از طرف غرب به صورت فراگير متهم به نقض حقوق بشر هستيم. يكي از مهمترين دست آويزهاي اونها همين مساله ي حدود و قصاصهاست كه در اسلام بهش شديدا تاكيد شده. اگه ما بخواهيم دينمون رو از غرب بگيريم و يا با معيارهاي اونها تطبيق بديم مطمئن باشيد چيزي از دين باقي نميمونه. حقوق بشر ي كه اونها بهش معتقدند شديدا مورد انكار ماست. اونها دم از آزادي هم جنس بازان، آزادي فرقه هاي ضاله، ترك اعدام و حدود حتي در اماكن مخفي و زندانها و ...هستند. من شواهد فراواني از اسلام سراغ دارم كه با حقوق بشر تعريف شده ي غربي و جو اومانيستي كاملا مخالفه. ولي واقع اينه كه اونها راه را اشتباه رفتند. اونها نفهميدند آزادي يعني چي؟ اونها فرمايش قران كريم را نفهميدند كه (و لكم في القصاص حياة يا اولي الالباب لعلكم تتقون) در قصاص زندگي است. زندگي جامعه. يك جامعه شناس غربي اين را نميفهمه. يك روانشناس جدا شده از دين اين را نميفهمه كه اين اثر روحي بد كه شما بهش اشاره كرديد اگه از زاويه ي دين بهش نگاه كنيم خيلي هم خوبه. واقعا چرا ما بايد تو باتلاقي كه اونها درش غوطه ورند غرق بشيم؟؟؟!!!