1- كدوم قانون پسر دايي! اصلا گيري كرديما. اصلا هي گفتم من نمي خوام ايده بدما. اه. ول كن بابا ما رو تو هم! باشه حالا. نه. هيچم خنده دار نيست. تازه خيلي هم باحال دي! اخه فكر اينجاش رو هم بكنيد كه اون ياروي نويسنده بايد يه چيزي بنويسه كه ارزش يه هفته جر و دعوا رو داشته باشه ديگه. تازه! يه هفته مي تونيد اجرا كنيد تا دستتون بياد. ها؟ قبول؟

2- بيخود. اي بابا. تو خجالت... ببخشيد. شما خجالت نمي كشيد يه چيزي مي نويسيد كه ارزش يه هفته كامنت بازي بازي رو نداره؟ اه. بابا ول كن تو رو خدا اين پاچه ما رو. پاره ش كردي. فردا استادمون گير ميده. دليل نميشه كه! مثل آدم بنويس تا همه كامنت ايول بزارن.
3- چرا نميشه. اي بابا! اي داد اي بيداد. نزاريد لو بدم شما توي اون وبلاگ چيزتون هر چند سال يه بار چيز مي نويسيد و تا همين ديروز هم چند تا كامنت جديد داشتا. خارج از داد و بيداد هم اگه بخوام بگم، بايد بگم من هيچي رو تضمين نمي كنم؛ اما اگه بشه چي ميشه؛ ولي از شوخي گذشته، ايده رو حال كردي اصلا؟
كدوم شبهه؟ ها؟ كو؟ كوش؟ فكر كنم همچين حل شد كه با هيچ روش شيميايي‌اي نميشه از هم جداشون كرد!
ها؟ آها! مي دونم كه حرفي براي گفتن نداري جناب مديرالدوله!