صحبت به عشق، اين نعمت بزرگ الهي، که مي رسد نمي دانم چرا همه مي خواهيم پز عاشق نشدنمان را بدهيم! تعجب مي کنم! چه فخر غريبي است،حداقل براي من! من اما با افتخار مي گويم که عاشق شدم.طعم شيرين ولطيف و معطر والبته باران خورده اي داشت. عشق بايد عاقلانه باشد، عشق من هم عاقلانه بود.گرچه عاقلانه بودن هميشه به مفهوم امکان وصل نيست. عاشقش شدم چون آنقدر خوب بود که نمي شد عاشقش نشد! براي همين هم بودکه عقل نيز با همه ي هيبت وجذبه اش پشت دلم ايستاده بود و عجيب حمايتش مي کرد! وقتي که من عاشق شدم هم عقل بود، هم دل. آخر من با همه ي وجودم عاشقش شده بودم، همه ي وجودم!