همون بزرگوار كه مهم نيست اسمتون چيه، ( نميدونم جناب يا سركار)

سلام: عرض كوچيكي رو مطلبتون در مورد صحبت شهيد چمران دارم.

من نميدونم مقدمه و موخره اين مطلب چيه، اما انتهاي مطلب بيشتر مي خوره به اينكه اين صحبت در مورد عشق حقيقي باشه. و اينكه احساس نزديكي با اين مطلب دارين، بايد بگم :

اگه اين بيان احساس شما در رابطه با عشق حقيقي باشه به حالتون غبطه مي خورم .

اما اين صحبت رو در مورد عشق مجازي اصلا قبول ندارم. به طور كل عشق رو يه موضوع دو طرفه مي دونم و عشق هاي يك طرفه رو فقط مايه بازيچه و زجر بي مورد مي دونم.

اين صحبت:

((من بزرگتر از آنم، كه به خاطر پاداش محبت كنم يا در ازاي عشق تمنايي داشته باشم. من در عشق خود مي سوزم و لذت مي برم و اين لذت بزرگ ترين پاداشي است كه ممكن است در جواب عشق من به حساب آيد.))

به نظر من فقط مي تونه در مورد عشق حقيقي و الهي صادق باشه و نه در مورد عشق زميني.

به نظر من عشق مجازي يك سويه، خودش نوعي تمناست.

من رو هم دعا كنين. و اگه اشتباه مي كنم راهنمايي.

يا علي.