راستش رو بخوايد من اين پست رو كامل كامل درك كرده م. كامل كامل.
دبيرستان بودم. يه كسايي من رو درباره يه موضوعي خيلي قبول داشتن. دوست نداشتم اين نگاه رو. چاره اي نديدم جز اينكه قاتي بچه هايي بشم كه سر و وضع حرف زدن شون يه جور خاصي بود. البته موفق شدم؛ و يادمه اين حرف رو به يكي از دوستام زدم كه معترض بود بهم كه چرا مثل اونا حرف مي زني و مثل اونا رفتار مي كني. و من با چه اعتماد به نفسي گفتم اگه اراده كنم از فردا ديگه دست از اين جور حرف زدن برميدارم.
ولي خودم ديدم كه نشد؛ گرچه بعد كم كم درستش كردم؛ اما اون حرفم خيلي بچه گانه بود.