گمگشته ي روزهاي اينكم

نه ديروز و امروز .....و نه تير و خرداد

و نه گمشده ي لابلاي صفحات تقويم ....

نه 104 روز و نه 73 روز...

كه دربدر روزهاي تاريخم...

خاك گرفته ي قرون و اعصارم كه در مرداب روزمره گيها، لحظه به لحظه ، فراموش گشته و رهاتر ميشوم.

از كجا آمده ام؟؟؟؟
اين ره ، به كدامين وادي سرگشتگي ميرسانَدَم؟
دلتنگ قرونم و جا مانده ي تاريخ
برگ برگ موندنم را رنگ تكرار صيقل داده و ثانيه هاي تكرارم را زنگار بي رنگي..

آري

گمگشته ام...

راه نجاتي!!!