واقعا زيبا بود.
گرچه درباره ي شعر اول نکته اي هست و آن اينکه بعضي وقت ها دلسوزي هاي ما به حدي مي رسد که بعضي ها فکر مي کنند وظيفه مان است.
فکر مي کنم نبايد طوري رفتار کنيم که کسي فکر کند از روي عادت دلسوزي مي کنيم.