خفته در خاک کسي زير يک سنگ کبود دردل خاک سياه مي درخشد دو نگاه .......مي رمد روحم از آن سايه دور مي شکافد دلم از زهر سکوت مانده ام خيره به راه نه مرا پاي گريز نه مرا تاب نگاه ...............................