چپ و راست و نقش عمده آنان در سیاست ایران

 بعد از خرداد 60 نیروهاى انقلاب دچار اختلافات داخلى شدند. سازمان مجاهدین انقلاب اسلامى و حزب جمهورى اسلامى دو تشکلی بودند که این اختلاف در اون نمود بیشتری کرده و نهایتاً به انحلال هر دو تشکّل منجر شد. از آن زمان گرایش‏ها و جناحهاى مخالف با یکدیگر، به چپ و راست تقسیم شدند، و این اصطلاح به تدریج محور تقسیم‏بندى‏هاى سیاسى قرار گرفت.در دوره نخست‏وزیرى مهندس موسوى نیروهاى موسوم به چپ بیشتر شده. این گروه بعداً به چپ سنّتى موسوم شدند، اینان خود را انقلابى، تندرو و رادیکال، ضدّ آمریکا و اسرائیل، اصول‏گرا، طرفدار ولایت مطلقه‏ى فقیه، و خواهان اقتصاد بسته و دولتى معرفی می نمودند ( حالا در عمل چه مقدار طرفدار ولایت مطلقه فقیه بودند ، بماند). عمده‏ترین گروههاى طرفدار این جناح را مجمع روحانیون مبارز، اعضاى سازمان مجاهدین انقلاب اسلامى، و دفتر تحیکم وحدت تشکیل مى‏دادند.البته این تقسیم بندی اولیه بوده و بماند که بعدا زمان ریاست جمهوری آقای هاشمی، سازمان مجاهدین انقلاب و دفتر تحکیم وحدت ، از چپ سنتی جدا گشته و نام چپ مدرن بر خود نهادند.چپ مدرن جریانى است که به هر دلیل، به بازنگرى در اندیشه‏ها و نظرات خود پرداختند.

در مقابل این جناح، طیفى از نیروهاى سیاسى، موسوم به راست شدند. طیف راست موافق اقتصاد آزاد بوده و مخالف وابستگی بیش از حد اقتصاد به دولت بودند، و در همین زمینه‏ها با دولت مهندس موسوى اختلاف داشتند.  اصلی ترین تشکلهای طرفدار این گروه: جامعه روحانیّت مبارز، جامعه‏ى مدرّسین حوزه‏ى علمیه‏ى قم، تشکّلهاى اسلامى همسو (یعنى مجموعه‏اى از گروههاى راست، که مهمترین آنها را جمعیت مؤتلفه و جامعه‏ى اسلامى مهندسان تشکیل مى‏دهد). بنا به گفته خودشان ، این گروه بر ولایت مطلقه‏ى فقیه، حفظ فرهنگ سنّتى، مدیریّت دینى، اقتصاد آزاد و بازار تأکید دارند.
این جناح نیز در زمان آقای هاشمی ، دچار تغیر و تحول گشته و یکى از نتایج آن منشعب شدن جریانى بود که گاه با عنوان راست مدرن و گاه با نام تکنوکرات‏ها (فن سالاران) و یا مصلحت‏گرایان مطرح مى‏شوند. این جریان در مجموع معتقد به اصلاحات سیاسى، و بخصوص اصلاحات اقتصادى، توسعه‏ى فرهنگى، خصوصى سازى، و مدیریّت علمى و کارشناس سالارى‏اند.  عمده‏ترین تشکّل این گروه، کارگزاران سازندگى است .

خوب، فعلا تا ادامه بحث در ساعات آتی...