... و اما يتسنجقش!
نمي دونم چرا يهو عكسه دلگير شد انگار... با اين که هم چنان رنگاش شاده ! ولي تمرکز نگاه... آخي! ياد نقطه طلايي افتادم! زردآلوئه يابق و حلزونه مرحوم، تقريبا ت همون نقطه ن!... بگذريم! اول و آخرش اين که قبلا گرچه تمرکز نگاهم رو همون حلزون زردآلوئي بود، ولي الان بيشتر شده! سکون و آرامشش و اون حرکت تند ماهيا...
حرکت ماهيا ديگه راحت نيست مثل قبل! ياد فيلمايي ميندازدم که از اين شهراي مدرن يا شبه مدرن نشون ميدن و آدما و ماشينا رو دور تند تو حركتن!
بازم ماهيا بي خيال هستن، ولي راحت نه! بيشتر غافلن انگار... و حرکت تندشون وقتي براي فکر کردن واسه شون نذاشته!
... بخوام بنويسم حالا حالاها طول مي کشه ، باقيش بي خيال! مي ترسم بره تو فلسفه بافي و چرت و پرت گويي تر شه!