من نبايد اونجوري حرف مي‌زدم. و اين رو هم محض توجيه بشنويد که دست خودم نبود واقعا. يه حرفي زدم که واقعا فقط از روي اعتدال بود، و احساس کردم توي اين نوشته يه غلظتي از افراط هست که آزارم داد و نوشتم.

به هر حال همه‌ي حرف‌هاي گفته شده توي اينجا رو درک مي کنم و مي فهمم، و پوزش مي‌خوام اگه با پيشفرض برچسب‌زني با کامنت خانم سوتک برخورد کردم. از خودشون هم معذرت مي‌خوام. اميدوارم مضمون چيزي که توي بخش دوم جمله‌ي بعد از ستاره نوشتيد هم رفع شده باشه.

راست‌ش حرف‌ها خيلي آروم داشت پيش مي‌رفت، گرچه من با تندي شروع مي‌کردم و کامنت آقاي مدير خيلي برام آزاردهنده بود. چون حرف من اصلا ربطي به غيرت نداشت. من نگفته بودم آقايون نبايد غيرت داشته باشن و نگفته بودم اگه کسي به ناموس شما اهانت کرد شما خفه‌خون بگيريد. حال‌ام از خودم به هم خورد که کامنتي گذاشتم و حرفي زده‌م که کسي تونسته هم‌چه برداشتي از حرف‌ام بکنه.

يه سوال از کسايي که اينجا کامنت گذاشتن دارم. با شناختي که از من و کامنت‌هايي که دست کم اينجا گذاشتم داريد، واقعا از من برمياد منظورم مزخرفاتي باشه که آقاي حامد توي کامنت‌شون به من نسبت دادن؟ حامد به خودت هم ميگم. واقعا تو که من رو از نزديک مي‌شناسي، من هم‌چه آدمي‌ام؟ شرمنده‌م دارم جلو بقيه اين رو مي‌گم اما خيلي نامردي. سه ساعت رفتم سر کلاس، و اومدم، اما هنوز حالم بده. و نمي‌دونم واقعا جز اين‌که يه خرده تند حرف زدم چه گناهي داشتم. تازه اون تندي‌م هم کاملا ناخوداگاه بود. اه.

باز هم از خوانندگان و اهالي طعم شيرين دو دقيقه پوزش مي‌خوام. کاش اين کامنت رو هم نمي‌نوشتم. ولي شايد با اين غرهايي که زدم يه خرده آروم بشم.