وقتی مرزی نمی ماند!
یا رفیق!
پس نوشت:
یه نیمچه دوره ای نقد فیلم گذروندم، نمی دونم با نمادای تصویری چقدر آشنایین و ازشون خبر دارین. علائم و عناصری که تو تصویر استفاده می شه و مخاطب ناخودآگاه معانی خاصی رو برداشت می کنه! بحث شیرینیه... ولی خب تو دو دقیقه جاش نیست، هر چقدرم شیرین باشه!!! و دستکاری این عناصر و به جا استفاده نکردن ازشون می تونه خیلی جالب باشه، مخصوصا می تونه تو موقعیتای طنز یا وحشت خیلی خوب عمل کنه!
اصل نوشت!:
بذارین دوباره بگم حالم از تلویزیون بهم می خوره!
زیاد توفیق زیارت این سریالا حاصل نشده، اما چندان هم بی خبر نیستم!
الیاس... الیاس... الیاس...
کاش دستم به سیروس مقدم و جناب جواد گلی می رسید تا ازشون بپرسم آخرش که چی؟ بر فرض ته فیلم هم یه نکته ی اخلاقی داشته باشه... اعتمادی که از مردم سلب می کنید رو چه جوری جواب میدین؟
یه ماه ظواهر مذهبی رو تخریب می کنید تا آخرش تو یکی دو جلسه یه نتیجه اخلاقی بگیرین؟ فکر می کنین تاثیر کدوم بیشتره؟
ماشالا صدا و سیما که تو این سریالای ماه رمضون عزمش رو جزم کرده تو تخریب چهره های مذهبی... صادق خان یه وجب خاک، کمترین شباهتی به افراد مذهبی نداره، هرچند کامرانی هست که باز محاسنی داشته باشه!... حاج آقا فتوحی میوه ی ممنوعه که ظاهرا هم خودش هم خانواده اش بیشترین شباهت رو به چهره های مذهبی دارن... فقط می تونم بگم بخوره تو سرش اون... و الیاس که دیگه نور علی نور!
مشکل ریا و ظاهرسازی کم مشکلی نیس، اما ظاهرا دیگه هیچ مشکلی تو این مملکت نیس که سیاست صداو سیما این جوری قرار گرفته که هر کی ظاهر مذهبی داشت دغل باز و توخالی و ... (می ترسم سانسور شه وگرنه صراحتا فحشا رو می نوشتم) باشه! اون وقت می گن چرا طرز تفکر مردم نسبت به اقشار مذهبی بد می شه؟!
جناب صداو سیما رسما داره داد میزنه دلت پاک باشه... اون وقت توقع داره...
بگذریم! درددلم باز شه باز مثنوی هفتادمن می شه و داد جناب مدیر در میاد!
پی نوشت:
گیر ندین که تند رفته م و شاید نتیجه ی آخرش خوب باشه!... یه کمم این آقایون به ضمیر ناخودآگاهی که خیلی قوی تر و فعال تر از خودآگاه عمل می کنه، فکر کنن، خوبه!
برامون دعا کنید!
کلمات کلیدی :
