دلم براتون میسوزه...

یا رفیق!
دلم برا همه تون می سوزه!... همه تون... با شما هام، بچه های آپارتمان و برج... بچه های عصر تکنولوژی... بچه های عصر انفجار اطلاعات!!
و گاهی که یاد ایام بچگیم میفتم این دلسوزی بیشتر و بیشتر می شه...
یاد آب تنی های تو حوض خونه... تو روزای گرم تابستون...
یاد بعد از ظهرا... که دوباره می افتادم به جون خاک باغچه... و می کندم... همیشه آرزوم بود چاله ام این قدر بزرگ شه که توش جا شم و خاکای تپه شده بلندتر از قدم بشه... آرزوی بزرگی بود برا یه بچه چار پنج ساله!!
رکاب زدن تو حیاط خونه...
دلم براتون می سوزه که برای دوچرخه سواری باید از حصار امن خونه برین بیرون...
دلم براتون می سوزه که ساعتها پای پلی استیشن و بازیای کامپیوتری میخکوب می شین... و لذت گرگم به هوا رو تجربه نمی کنین!
بچه های آپارتمان و برج...  بچه های بازیای کامپیوتری... بچه های عصر زوال دوران کودکی...
دلم برا همه تون می سوزه!!
..............................................................................
1. تجربه ی جالبی نیست چند تا پسر بچه رو با خودت ببری پارک و ببینی نیم ساعت می گذره تا یخ پاهاشون برا ورجه وورجه آب شه... و من تجربه کردم!
2. راستی عید همه تون مبارک! دوست داشتم درباره مبعث بنویسم و پیغمبر رحمت... اما خب، به هرکس که اجازه نمیدن...
3. به سرم زد یه حدیث از پیغمبر بنویسم... برا من جالب بود: جواب دادن نامه، مثل جواب سلام واجب است!!


کلمات کلیدی :