عشق یا دوست داشتن؟؟؟ کدامیک!!!

                                      بسم الله الخالق الحب
همه ما با دو واژه عشق و دوشت داشتن آشنا هستیم.( بالا غیرتا تعبیر عشق خداییی و از این حرفها نکنین، منظورم همین عشقهای زمینیه). نمیدونم تعبیر شما از این دو کلمه چیه؟؟
 از همون بدو جوانی و نوجوانی که به مرور با این دو کلمه آشنا شدم همیشه عشق رو یه پله بالاتر از دوست داشتن میدونستم. البته هیچوقت سعی در رجحان و برتری یکی بر اون یکی نداشتم و بهش هم فکر نمیکردم اما درناخودآگاهم، همیشه عشق رو برتر میدونستم. همیشه فکر میکردم فرد عاشق بر فرد محب رجحان داره..... تا چند روز پیش که، تو یه وبلاگ ( کدوم وبلاگ؟؟ بمونه !!)مطلبی خوندم بر خلاف این برداشت ذهنیم.
اونجا یه سری مشخصه ها برای عشق و یه سری برا دوست داشتن نوشته بود و در نهایت ، دوست داشتن رو بالاتر از عشق دونسته بود.
1-اون عشق رو یه جوشش کور و آنی ، دونسته بود و دوست داشتن رو یه پیوند خود آگاه و از روی بصیرت و در طول زمان با ریشه ای محکم
2- منشاء عشق رو غریزه دونسته بود و منشاء دوست داشتن رو نشات گرفته از روح آدمی.
3-نمایش عشق رو در قالب دلها با رنگهای تقریبا مشابه متجلی دونسته بود، با صفاتی مشترک، اما دوست داشتن رو در هر روحی با جلوه خاص اون روح و رنگی که از اون روح میگیره، متجلی دونسته.
4-عشق در هر رنگی و سطحی، با زیبائی محسوس، در نهان یا آشکار ارتباط دارد. یعنی عشق رو مرتبط با ظاهر و زیباییهای ظاهری دونسته بود و اما دوست داشتن، چنان در روح غرق است و گیج، و جذب زیباییهای روح که، زیباییهای محسوس رو به گونه ای دیگر میبیند.
5- عشق طوفانی و متلاطم، به همراه امواج بالا و پایین گشته اما دوست داشتن، بستر آرام رودیست که به آرامی جریان داشته و از یه بستر محکم سرچشمه میگیره.
و........
این مطالب با برداشتهای قبلی من در مورد عشق و دوست داشتن، خیلی متفاوته ولی نمیتونم منکر این مطالب بشم و وقتی فکر میکنم میبینم که درست گفته. حالا تو ذهنم درگیرم و واقعا نمیدونم که بگم عشق بالاتره یا دوست داشتن؟؟
عشق ریشه دارتره یا دوست داشتن؟؟
عشق رجحان داره یا دوست داشتن؟؟
و..و..و..و...... (میخواستم بیشتر توضیح بدم، ترسیدم بشه ، طعم شیرین بیست دقیقه..)

بی ربط نیست...
بس که لبریزم از تو، می خواهم
چون غباری، ز خود فرو ریزم
زیر پای تو، سر نهم آرام
به سبک، سایه تو آویزم
آری آغاز، دوست داشتن است
گرچه پایان راه، نا پیداست
من به پایان، دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست

درگوشی...
انجام بعضی قولها خیلی سخته ولی خوب، وقتی آدم یه قولی میده، مرد و مردونه سر قولش وای می ایسته.( حتی اگه خانم اونم از نوع سایه باشه).
هوای حوصله ام ابریست....، اما سر قولم هستم، تا وقتی که......