ریشه امّل

یه بحثی هست به نام ریشه شناسی یا اتیمولوژی. یکی از کلماتی که خوب جالبه برام که ریشه اش رو بدونم همین کلمه (( اُمُّل )) هست. این کلمه معمولا در مورد شخص عقب مونده و تمیز اون از یه فرد روشنفکر بکار برده میشه ، بدون اینکه به طور درست ریشه اون رو بدونن.

در ابتدای شکست ساسانیان از سپاه اسلام، بسیاری از ایرانیان، به دین اسلام روی اوردند. و خوب البته تعداد زیادی نیز در دین خود باقی موندند. در میان افرادی که به اسلام روی آوردند، یکی از اولین کارها این بود که، نام فرزندان خود را از فارسی به عربی برگردونند. شروع کردند به گذاشتن اسمهایی از قبیل ام البنین و یا ام الزهرا. دیگران به این افراد که اقدام به این کار کرده بودند ، (امّل) میگفتند،  یا در واقع (ام ال). یعنی کسانی که در ذکر نام فرزندانشون از (ام) استفاده میکنن. و این از همون موقع تا حالا موند.
که حالا به کسی میگویند و اطلاق میشه ((که هر کسی که امل باشه باید فرسنگها فاصله از آدمهای مدرن داشته باشه)).

خوب!!! اینم از اتیمولوژی یه کلمه. اونم کلمه ای مثل امّل ....