شرم حضور
چقدر از دست خودش دلخور بود. چند بار باهاش روبرو شده بود. چند بار هم تلفنی باهاش حرف زده بود، اما هر کاری کرده بود، نتونسته بود، یعنی شرم حضور مانع شده بود و نتونسته بود که حرف دلش رو بزنه و بهش بگه که : چقدر ازش دلخوره و چقدر دلش از دستش گرفته.
ترس نوشت: 
از اونجایی که از پست آخر من تا پست خشمگینانه مدیر ، یه خط افقی فاصله بوده و از اونجایی که حضور میلیونی مراجعین گرام بی بهره نبوده باشه و خشم مدیر گرام، دامن گیر ما نشده و مارو به مرخصی اجباری اعزام ننمایند، از آب گل آلود ماهی گرفته و این پست ترسمنده رو تقدیم می نمایم.
یه آمین بگین:
خدا مارو از خشم مدیر جماعت محفوظ بدارد.( با عرض ترسمندگی فراوون خدمت مدیر)
کلمات کلیدی :
