جاهلیت نوین

یا رفیق!

اگر روزگاری کودکان و دیوانگان سنگش می‌زدند و دندان و پیشانی مبارک را می‌شکستند و در برابر اندیشمندان دور از خدا، شاعر و نادانش می‌خواندند، در جاهلیت نوین نیز مانند جاهلیت اُولی داستان تکرار می‌شود. نابخردان و کودک‌صفتان، با هَجو و کاریکاتور با او به ستیز برمی‌خیزند و اندیشه‌ورزانِ دنیاطلب، شاعر و نادانش می‌خوانند و چون جاهلیت پیشین، قرآن را «اساطیر الاولین» می‌دانند...

بیست و سی بود که داشت خبر پخش می کرد، داشتم چرت می زدم... ولی نطق قشنگ مجیدی، خواب رو از سرم پروند!

ته نوشت:
حیف که یه بار تجربه کردم که وبلاگ، یا شایدم بگم وبلاگای این سرویس، شاید جای مناسبی برای بحثای جدی و قلمبه سلمبه نیست... البته متاسفانه! و توی دو دقیقه هم نمی شه شبهه های وارد شده رو طرح کرد و جوابش رو داد... لاقل من بلد نیستم!