اندر تفکرات فلسفی ما!

یا رفیق!

چند وقتی هست گاهی دچار تفکرات فلسفی-نتی می‏شم... یه نمونه‏ش همین موضوع بغرنج کامنته! و فلسفه‏ی وجودیش!!!
از چند ماه پیش بود که کم‏کم شروع شد و گاه‏گاهی با تریپی خردمندانه زیرلب تکرار می‏کردم: کامنتیدن با نکامنتیدن؟ مسأله این است!!... گرچه هنوز جواب روشنی برای این مسأله‏ی مهم پیدا نکرده‏م، اما همین شد که آمار کامنت‏گذاریم به شکل فاحشی کاهش یافت و محدود شد به چند تا وبلاگ!‏ و البته مهم‏تر از همه‏شون، وبلاگ وزین و محترم دومین!
چند وقتی فکرمان در آرامش فلسفی به سر می‏برد که چند روز پیش باز دوباره شروع شد!!! البته این بار ویژه‏ی دومین جان خودمان بود! باز به سبک همون آیکونه معروف متفکر، مدام دستی به چونه‏‏ی مبارک می‏کشیدیم و تکرار می‏کردیم: شیطنت یا نشیطنت؟ مسأله این است!!  و این‏گونه شد که در این دور از تفکرات فلسفی-نتیمون، که هنوز نتایج نظری منسجمی نداشته، به نتایج عملی جدیدی رسیدیم!!!
اما هنوزم که هنوزه، نمی‏تونم قطعی بگم هدف از کامنت‏گذاری و کارکرد این پدیده‏ی خاص، چی می‏تونه باشه!
شناخته‏ترین کاربرد این پدیده البته قطعا برای بلاگران عزیز روشنه! همون جمله‏ی معروفه به کلبه‏ی حقیرانه‏ی من سری بزنید!!! اما خب کارکردای دیگه‏ایم براش دیده شده، مثه اظهار وجود و ابراز زنده بودن! تیکه انداختن،‏ مردم‏آزاری و استفاده از نام و عنوان بلاگری دیگر- طبیعتا اگه آی‏پی رو بی‏خیال شیم، کامنتدونی، شدیدا مصداقه کی به کیه‏ اس! -، تمرین نوشتن متون ادبی،‏ گیر آووردن تابلو تبلیغات مفتکی و ...! البته یه کارکرد ویژه هم داره که فقط سایه خانوم جونم خوب بلده! و هیچ جای دیگه، لاقل من رویتش نکرده م! اونم ایجاد انقلاب و بهم ریختن امنیت ملی وبلاگ گروهیه