وبلاگستان پر روحانی 2

(این قسمت را از ایشون بلند کردم... ایشون؟ بی خیال. گفتن نگین)
یکی مثل ایشون ، او را نمی توان از پیش کسوتان وبلاگ نویس طلاب به حساب آورد اما از جمله کسانی است که به واقع می توان گفت از دیرباز تا کنون یکی از وبلاگ های فعال و پرمخاطب را مدیریت می کند . ایشان که، هر چند در اکثر یادداشت هایش می توان نشانی از اصلاح طلبی را دید اما بارها نقد هایی به حزب متبوع خود داشته و همچنین از حزب مقابل نیز تعاریفی را بیان کرده که تقریبا وبلاگش را از وبلاگ های یک سو نگر و متعصب در امر سیاست متمایز کرده است . در خصوص ایشان به مزاح گفته اند : فلانی اگر نمازش قضا شود نوشته هایش همیشه به روز است . شاید هم به شب !!
ایشان خود را یکی از وبلاگ نویسان آشنا با مشکلات جوانان می داند و بارها از شعار دانستن حق مردم است استفاده کرده است . اما چندان نکته ی قابل ملاحظه ای برای حل مشکلات جوانان در وبلاگ وی یافت نمی شود و در مورد جلسات و برنامه هایش در بسیاری از موارد عبارت مخصوصی  به کار برده است که نشان از آن است که دانستن چندان هم حق مردم نیست .

وبلاگ ها زیاد بوده که بررسی آن در دو مین و حتی ( دو دومین) نمیگنجد. برخی در وبهای خود سلیقه به خرج داده و جلب مخاطب مینمایند و گروهی با انتخاب نامی نه چندان خوشایند در جامعه ، به طرح مسائلی پرداخته که جزء مستحبات بوده و به زعم اینان باید جا بیفتد و بدین طریق خود را در معرض نقد عمومی قرار داده و اجازه ی اظهار نظر به هر فردی با هر عقیده ای در خصوص احکام دین می دهند. (نچ آدرس نمیدم که)
 همچنین وب هایی با مدیریت طلبه هایی جوان مشاهده شده که در وب خویش از مشکلات خود حرف زده و با خیالی آسوده حتی از زندگی و علایق و تعلقات خاطر خود نیز مینویسند. و قابل ذکر بوده که بسیار هم مخاطب دارند. مثل ایشانان و اوشانان ...
ختم کلام اینکه : اکنون ، اینجا در دنیای مجازی، یک مقدار اعتبار ایشان از دنیای واقعی بیشتر میباشد. . . علتش رو بی خیال . . خب همین.

تذکر:
از سلامتی تا بیماری کمتر از لحظه ای راه می باشد ...از سوتک جونم و جناب رائد عذر میخوام. بیمار و ممنوع النت بودم. نتونستم نظراتم رو برای پستهای خوبشون بذارم. عفوا بزرگواران. .