حکایت هایی کوتاه از رادمردی بزرگ
ارادت فوق العاده عجیبی به این عباس بابایی دارم. اصلا پنج شش سال پیش که کتاب پرواز تا بی‌نهایت رو خوندم یه احساس نزدیکی عجیبی باهاش کردم. تعارف که نداریم. به جز شهید صیاد و شهید بابایی از هیچ کدوم از شهدای دیگه ارتش هم خوشم نمیاد. ولی خب دیگه ببینید این عباس بابایی کی بوده که همه شهدای انقلاب و بسیج و سپاه و نیروی انتظامی و شهدای لبنان رو گذاشته تو جیبش و سه بار هم تکونده که من اینقدر باهاش حال می‌کنم.
خلاصه اینکه مرد فوق العاده عجیبی بوده. اگه این کتاب یا هر کتاب دیگه ای که در مورد این شهید هست را نخونید، نصف عمرتون در فناست.
کلمات کلیدی :
