کلاه سرخی
کلاه قرمزی عروسکی بود که با تمام سادگی در زبان و ظاهر و رفتار، با بسیاری از عروسکهای خارجی و ایرانی با صداها و آهنگهای مختلف مقایسه شد و نه تنها محبوبیت و جایگاه خودش رو از دست نداد بلکه برخی از والدین را نیز در کنار فرزندان خود ،جلوی تلویزیون نشانده و خاطرات جوانی یا کودکیشان را زنده کرد.
یادم نیست 5-6 سالگیم این برنامه رو دیدم یا نه ولی 10-11 سالگی با همون فیلمی که میخواست بره توی تلفیزیون و با آخای مجریه، برنامه اجرا کنه رو بخاطر دارم.
و بعد سینمایی کلاه قرمزی و سروناز که کمتر بچه ای رو روانه سینما نکرد، به یادم میاد و در اخر نیز در ایام نوروز بود که اون با دوستانش پر بیننده ترین مجموعه تلویزیونی در بخش کودک رو تشکیل دادند که باز هم بچه ها با دیدن اون احساس نشاط و ارامش کردند.
شگفتی این برنامه همون دو خط بالاست که با تمام سادگی و راحتی که داره با اون لباس راه راه آبی و اون کلاه قرمز و موهای فرفری و همه دسته گل به آب دادن هاش، چرا اینقدر برای بچه ها جذاب و دیدنیه؟ چرا فیلم دیگه ای رو نمی بینند و به این دل بسته اند؟
به نظر من وجود شخصیت آقای مجری و پسر خاله نیز در کنار کلاه قرمزی بی اثر نیست و رنگ و لعاب بیشتری به این برنامه جذاب میدهد.
خدا به همراتون
یا علی
کلمات کلیدی :
