دو صد گفته نبود چو یک اسماعیل!
قضیه روشن است! شکلکها علامت هستند. یکی از آنها به جای دهها کلمه و حتی جمله کاربُرد دارند. مثل یک بیت شعر که به یک سخنرانی میارزد . یا این تابلو های رنگ و وارنگ که همه جا به شدت مورد استفاده هستند.
اصلا خداوند متعال هم همین کار را کرده است. همین چشمک خودمان! ببینید چقدر معانی و پیامها و اسرار مگو در آن نهفته؟! خب این ابزار را خداوند در اختیار گذاشته و همچنین توان و ذوق درک آن را هم به انسان داده است. چه بسیار سخنهای نگفته که یک حرکت ابرو بیان کرده است. حتی چشمها هم حرف میزنند.
برای من که شکلک ها بسیار خواستنی هستند. چون بارها و بارها کارم را در بیان راحت کردهاند. حتی آنچه از کلام بر نمی آمده را هم انجام دادهاند.
فقط یک مشکل هست به اسم سوءتفاهم. همیشه اینطور نیست که برداشت گوینده و مخاطب از شکل یا شکلک مورد نظر یکسان باشد. آدم باید حواسش به این نکته باشد.
به خصوص در یاهو خیلی مواظب ارسال اشتباه باشید. آقا ما یک کسانی را اشتباهی ماچ یاهُوی !!! کردهایم ..... (مثلا آقای رئیس فلانجا) زشت بوده خُب!
کلمات کلیدی : اسمایلی، شکلک، اسماعیل، خندان، گریان، تابلو، علامت، دوباره اسماعیل، ماچ
