برای سنگ قبر...

سنگ قبر. ما از این موضوع‏ها خوش‏مان نمی‏آید. آخر ما دوست نداریم خاطر عزیزان‏مان را مکدر کنیم. آخر این روزگار دون تا دل‏تان دل‏مان دل‏شان بخواهد اسف‏بار هست که نیازی به حرف‏های حزن‏آلود ما نباشد.

راست راست راستش را بخواهید ترجیح می‏دهم اصلا ننویسم. اما دوست ندارم بی‏نظم باشم؛‏ یا شاید نمی‏خواهم بی‏نظم‏تر از این‏ها باشم. یک سنگ قبر هست توی این دنیا؛ که من خیلی دوستش دارم؛ و الان دلم برایش تنگ شده. همان سنگ قبری که هر وقت می‏روم، می‏نشینم؛ دستم را رویش می‏کشم و می‏کشم. همان سنگ قبری که یک جایش اشتباه حکاکی شده. راستش را بخواهید نباید این چیزها را بگویم؛ اما به جای مهر نوشته تیر.

گاهی شده بروم روی آن سنگ قبر بنشینم و چشم به خاک بدوزم. یادش به خیر. خیلی وقت است نرفته‏ام؛ نتوانسته‏ام بروم. دلم تنگ شده؛ خیلی...

آخه اینم شد موضوع؟؟؟؟؟!!!!!

یا رفیق!

سنگ قبر... همین جوریشم کافیه که اونقدر ذهنم رو بریزه بهم که دیگه قادر به نوشتن نباشم، چه برسه که با کادوی تولد همراه شه! 
کلی فکرای عجیب غریب ریخته تو ذهنم، که نوشتنشون برام دوست داشتنی نیست!
آخه اینم شد موضوع؟؟؟؟؟!!!!!

ته‏نوشت:
ناراحتم که چرا مدت‏هاست مرگ خودم رو از یادم رفته... حتی دیدن مرگ دیگران هم انگار دیگه تلنگر نیست... زحمت تشییع جنازه‏ها رو هم که بنزای بهشت زهرا می‏کشن... چند وقت پیش آرزو می‏کردم کاش لاقل خواب مردنم رو ببینم... و موقع دیدن اون سریاله پیامکی از دیار باقی، چقدر دلم می خواست من جای سیم‏خواه خوابیده باشم تو اون قبر! کاری که هیچ وقت جراتشو نداشتم... قبر پیش کش جرات دست زدن به کفنم رو هم!
قبر رو دوست ندارم، که نبودنش رو ترجیح میدم! اما اگه بود سنگ قبر سیاه لطفا!!!
روشم اگه بدید اینو بنویسن ممنون می‏شم:
وفدتُ علی الکریمِ بغیرِ زاد ٍ
مِن الحسناتِ و القلبِ السلیم
و حملُ الزادِ أقبحُ کل شی ٍ
إذا کان الوفودُ علی الکریمِ

قبل‏نوشت!

یا رفیق!

نمی‏دونم چرا این عکسه رو که دیدم حس کردم موضوعا یه جورایی تقلبیه!

ته نوشت:
این کادو، یعنی مودبانه برو بمیر؟!!

برنامه‌ی این هفته

سلام

موضوعات که مشخصه!!(سنگ قبر- کادوی تولد)
می‌تونید دو تا موضوع رو هم اصلا توی یه پست به کار ببرید.
برنامه هم که اینجوریاس:
شنبه: سوتک
یکشنبه: رائد
دوشنبه:حامد
سه شنبه: جناب آقای مهندس فخری عزیز دل همه‌ی وبلاگ نویسان ایران زمین. صلوات بلند بفرستید!!
چهارشنبه: سایه
پنج‌شنبه:محمدهادی
جمعه:زینب

مسیح

به نام خدا
مسیح جان
سلام

همیشه دوست داشتم پلاکی که تصویر تو (بدون صلیب) بر آن حک شده باشد داشته باشم.

ولی ترسم از این بود و از این است که مرا محکوم به مسیحی بودن کنند...
بچه که بودم یه گردن بند صلیب دیدم نگین کاری شده خیلی خوشگل بود از مادرم خواستم برام بخره ؛ گفت نه بهتره اینکارو نکنی
گفتم چرا؟
گفت آخه  صلیب نماد اینه که مسیح به صلیب کشیده شده ولی از نظر قرآن ما مسیح به صلیب کشیده نشده
وقتی ما مسلمونها از صلیب استفاده میکنیم یعنی داریم عملا میگیم حرف قرآنو قبول نداریم
پس بهتره اینکارو نکیم من هم قبول کردم
اما اینکه  تصویر مسیح رو تو گردنم داشته باشم(بصورت گردنبند) ؛ خودم دیگه ترسیدم  و اینکارو نکردم تا دیگران فکر بد نکنن .اگرچه میدونستم خدا بدش نمیاد ولی بازم جرات نکردم . اینکارو بکنم.

مسیح

به نام خدا

سلام بر تو ای مسیح

نمی دانم که باید چه شکوه ای به تو بکنم از پیروانت.

آنانی که خود به کتاب مقدسشان اعتقاد ندارند!

تو دستور به محبت داده ای و آنها جنگ افروزی می کنند!

پس آنان پیروان تو نیستند!من از کسانی که پیروان تو نیستند و

کتاب تو را تا جایی که برایشان منفعت دارد قبول دارند،

چه شکایتی بکنم؟

چشمها دروغ نمی گویند!

به نام خدا
سلام.من یک دوستی داشتم به نام چی توز...
خیلی کتاب می خوند این چی توز خانم.همیشه مطالب جدید برای من می گفت از مجلات.یک روز اومد به من گفت که یک مطلبی در یک مجله خونده که در مورد اینه که دروغ گویی رو چه طوری بفهمیم؟؟
تعریف می کرد:یک آدمی داره خاطراتش رو تعریف می کنه وقتی چشمانش به سمت راست و بالا حرکت می کند یعنی دارد دروغ می گوید!زیرا سمت راست به این معناست که دارد از قوه تخیلش استفاده می کند.

ولی اگر چشمانش به بالا و چپ حرکت کند به این معناست که دارد راست می گوید و از قسمت واقعیات و خاطراتش استفاده می کند.ولی وقتی مثلا چند لحظه مثلا به راست و دوباره برگرده چپ به این معناست که باز داره سعی میکنه راست بگه و داره راست میگه  (مشکلی نداره) .البته فکر کنم چی توز خودمم چون خودم این مطلب رو خوندم توی مجله..

چشمها دروغ نمی گویند....

مسیح

به نام خدا
مسیح جان
سلام

نمی دونم کی و چه طور

ولی دوست دارم چند نفر از مسیحیان را  با یک خواب خواب نما کنی

طوری که همه شان یا تعداد زیادی از آنها به اشتباهاتشون پی ببرند.

چرا این کار را نمی کنی؟

مسیح مهربانم!

مسیحا ای پیامبر خدا، آمده بودم برای شکوه و شکایت از آن هایی که نه مریم مقدس را می شناسند و نه فرزند پاکش که دم مسیحاییش مرده را زنده می کرد. همان هایی که انجیل یوحنا را تحریف کرده و با استفاده از نام تو و اعتبار تو جهان را زیر سلطه ی خود گرفته اند و به فتنه می پردازند.

مسیح مهربانم، خوب می دانم که تو نیز عذاب می کشی وقتی آن هایی که دم از پیروی تو می زنند پاکی و مقدس بودن مادرت را زیر سئوال برده، و تو را به صلیب کشیده ای می خوانند که جان باخته ای تا آن ها آسوده و بی خیال دست به هر کاری بزنند و از جانب خدا و به واسطه ی تو بخشیده شوند.

خوب می دانم که تو نیز رنج می بری وقتی آن دروغ گویان مزدور به جنگ و کشتار مسلمانان و غارت کشورها می پردازند، و حتا به کودکان بی گناه رحم نمی کنند و آن ها را به خون می کشند.

خوب می دانم که برای تو نیز بسیار دردناک است وقتی پیروان دروغینت برادرت محمّد مصطفی، آن پیامبر صلح و دوستی، همان که تو خود بشارت آمدنش را داده بودی به تمسخر می کشند و حرمت رسول خدا را نگه نمی دارند، و ما که ادعای مسلمانیمان می شود تنها نظاره گریم.

مسیح مهربانم، بی شک تو پیامبر زنده ی خدایی که در عرش او جای داری، و پس از ظهور مهدی موعود(عج) به او ملحق خواهی شد و یار و یاور او خواهی بود. ما همه چشم به راه آن روزیم.

*اللهم عجل لولیک الفرج*

مسیح باز مصلوب

من به دنیا آمده ام تا چشمان دل آنانی را که در واقع کورند باز کنم و به آنانی که تصور می کنند بینا هستند، نشان دهم که کورند.(انجیل یوحنا)
مسیحا، ای کشته ی مصلوب بر صلیب عاشقی، امروز باز صلیبی مهیا گشته. هم اویانی که آن روز عروجت را ندیدند، امروز نیز، فتنه ای بر پا نموده اند. کوردلان دیروز، هنوز کورند و بر کوریِ خود مُصِرّ، که به خواب زده را هرگز نوایی بیدار نخواهد نمود.
مسیحا، امروز چوبه ی صلیبی به وسعت تمام نادانی ها و نا آگاهی های دوست نمایان دشمن دوست، بر پا گشته. سامری مسلکانی که منع سامری نموده، خود امروز بر جاده های نابخردی، اسب طغیان تاخته و ابزار دوست کشی را بر بلندای صلیب جهالت، مجدد بر پا نموده اند.
مسیحا، یهودا مسلکان، امروز برادرت را به زعم خود به مسلخ برده، که او نه برادرت محمد(ص) ، که مسیح باز مصلوب ، بر چوبه های نادانی ، سرود نماز می خواند.
باز امروز قوم صهیون زده، مسیح ی را طالب است. اینک نجات یهود سامری زده و یهودا پرور از جهالت، بازگشت تو را می طلبد. روزی تو باز خواهی گشت، با قیامی بر خواب زده ها و قعودی بر مقتدایت مهدی(عج)، که امروز مسیح باز مصلوب بر چوبه های نادانی، سرود نماز می خواند. لبیکی به بلندای روح مقاومتت، بر تو و بر امامت، که روزی خواهد آمد و تو بر قامتش سجود ینصرنی را به اجرا مینشینی.